Logos Multilingual Portal

Select Language



Cesare Pavese (1908-1950) 
Dichter des Pessimismus.

Das Problem der Entwurzelung des Menschen als Folge der Industrialisierung beschäftigte den italienischen Schriftsteller Pavese in den meisten seiner Werke. Er wurde am 9. September 1908 in Santo Stefano Belbo geboren. 1935 von den Faschisten wegen Systemkritik zu Zwangsarbeit verurteilt, trat er nach dem II. Weltkrieg in die kommunistische Partei ein.

Er übersetzte zunächst Romane von Defoe, Joyce, Steinbeck und Faulkner ins Italienische. Seine Prosa wurde stark durch die amerikanischen Romane geprägt. Lyrik und Prosa durchzieht ein pessimistischer Grundton : Die Welt läßt den Menschen resignieren. Am deutlichsten tritt der Pessimismus in Paveses Tagebuch "Das Handwerk des Lebens" zutage, das zwei Jahre nach seinem Selbstmord am 27. August 1950 in Turin erschien.


a compensación de termos sufrido tanto é que despois morremos como cans
a fantasía humana é inmensamente máis pobre cá realidade
a única alegría do mundo é comezar. É bo vivir porque vivir é comezar, sempre, a cada instante
escribir poesía é como face-lo amor: nunca se saberá se o propio gozo é compartido
inmortal é o que acepta o instante
non crer en nada é tamén unha relixión
non lembramos días, lembramos intres
Non serían homes se non fosen tristes. Nacen para morrer. Só contan coa morte, que os empuxa a esforzarse, a lembrar e a prever
nunca lle faltará unha razón a quen se queira suicidar
Pero sabes o que son os homes? Miserentas cousas que deberían morrer, máis miserentos cós vermes ou cas follas do ano pasado que morreron ignorándoo
só se sabe adoptar a estratexia amorosa cando non se está namorado